امروز که داشتم به وبلاگ های مختلف سرک میکشیدم دیدم یه چیزی تقریبا بین همشون مشترکه واون احساس
تنهاییه .چیزی که فکر منو به خودش مشغول کرده اینه که چرا زمان مادر بزرگ های ما که نه تلویزیونی بود و نه
تلفنی نه کامپیوتری بود و نه اینترنت و نه دانشگاه و درس و مشقی چرا کمتر کسی احساس تنهایی میکرد؟
چرا این روزها ادم ها این قدر تنهان...؟
to be man sar zadi , ama man aslan ehsase tanhhaeee nemikonam;;) khiliyam sheytono shadam:P cu later
شما در این نوشته به کلمه تقریبا دقت نکردید.
سلام دوست عزیز.....خسته نباشین---امیدوارم یه سری هم به ما بزنین....مطالب جالب و جدیدی رو در مورد کسب درامدتوسط یک سایت فرهنگی و3شرکت بزرگ ایرانی با نظارت بانک مرکزی ایران و سیستم طرح شتاب(کلیه بانکها) که موفق به راه اندازی سیستم بازاریابی شبکه ای جالبی شده اند....و شمامیتوانید از هر نظر به آن اطمینان داشته باشید ...راواسه بچه های وبلاگ نویس نوشته ام...... فرصتهای مناسب در زندگی به ندرت پیش میایند.....با بهترین آرزوها...
عالی ....
به ما هم سر بزن خوشحال میشم
e ok . pass taghriban:P) movafagh bashid