نشسته بودم مثل بچه آدم داشتم درسمو میخوندما که یه دفعه استادم زنگ زد که این ایمیلی که برا من فرستادی رو تغییرش بده و فلان مقاله رو این جوری کن و اون یکی رو برا کجا بفرست و... 

من هم که کلی بر وسوسه نشستن پای کامپیوتر غلبه کرده بودم تا بشینم سر درس با خودم گفتم این استاد با ۶۰ سال سن و ۲ تا بچه و کلی مسئولیت خانوادگی نشسته پای کامپیوتر اون وقت من... 

نشستن  پای کامپیوتر همان و ۱ ساعت عقب افتادن از درس و برنامه همان... 

البته لازم به یاد آوریست که من عاشق این استادم هستما و این از ارادت من به ایشون چیزی کم نمیکنه. خوب تقصیر خودم بود.